揍

zòu

1. әкесін таныту, сазайын беру, көкесін таныту, жазасын беру, сойып салу, төмпештеп алу, сабап тастау, ұру, соғу, сабау, төмпештеу, таяқтау

把他揍一顿 — бір сабап алшы өзін

挨揍 — сабалып қалу, таяқ жеу, сазайын тарту

2. (диалектизм) сындыру, қағу, қирату, талқандау, бүлдіру

小心别把玻璃揍了 — әйнекті шағып алып жүрмегейсің